Cena porusza się w ograniczonym zakresie, w kanale, bez wyraźnego kierunku. Zmienność jest niewysoka.

Kluczowy jest moment wybicia poza zakres stabilizacji. Wybicie potwierdza zwiększony obrót. Inwestor może kupować, gdy ceny wyjdą ponad poziom maksimum fazy stabilizacji, lub może sprzedać w chwili wyjścia cen pod poziomu minimum stabilizacji.

By zredukować ryzyko pułapki, inwestor może zareagować z opóźnieniem i dokonać transakcji gdy cena wróci do okolicy stabilizacji (ruch powrotny).

Zlecenia obronne (stop loss) inwestor może ustawić po przeciwnej stronie formacji. Na przykład gdy kupował to zlecenie stop sprzedaży ustawia pod minimum fazy stabilizacji.

Formacja chorągiewki jest formacją kontynuacji. Kształt przypomina trójkąt. Jest relatywnie mała w porównaniu z wcześniejszym ruchem cen.

Klasycznym sygnałem wybicia jest przekroczenie przez cenę linii ograniczającej formację (patrz ↑ na wykresie). Dla wzrostów cena zamknięcia nad górną linią. Dla spadków cena pod dolną linią

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się tuż pod formacją w przypadku trendu wzrostowego, lub nad formacją, gdy mamy do czynienia z trendem spadkowym.

To faza konsolidacji, w której amplituda wahań ceny najpierw narasta, a później maleje. Przypomina złączone jednym bokiem dwa trójkąty symetryczne.

Obrót w fazie malejących wahań ceny także maleje, a w chwili wybicia powinien być wyższy.

Przebicie linii górnego ograniczenia jest warunkiem kupna (zielona strzałka na wykresie). By ustrzec się fałszywego wybicia, można poczekać na ruch powrotny.

Zlecenie obronne (stop loss) inwestor może postawić na ostatnim lokalnym ekstremum przeciwnym do kierunku wybicia - w przypadku wybicia górą, pod ostatnim lokalnym dołkiem.

Formacja jednodniowa. Sugeruje zmianę trendu. Cena w trakcie dnia najpierw wykonuje ruch zgodny z kierunkiem dotychczasowego trendu, ale później to się zmienia i notowania kończą się blisko poziomu otwarcia. Charakterystyczny jest duży cień na świecy dziennej. Dolny dla trendu spadkowego i górny dla trendu wzrostowego. Obrót tego dnia jest wyraźnie wyższy od średniej.

Sygnał kupna pojawia się po przebiciu maksimum świecy dnia odwrotu, która kończy trend spadkowy (zlecenie stop-loss należy postawić pod poziomem minimum świecy dnia odwrotu).

Formacja kontynuacji dotychczasowego trendu. Kształt przypomina pochylony prostokąt.

Sygnał kupna pojawia się po przebiciu górnego ograniczenia formacji (moment oznaczony zieloną strzałką). Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić pod poziomem ostatniego lokalnego minimum sprzed momentu wybicia.

Zmiany ceny dokonują się w ramach przedziału (kanału) zbudowanego z dwóch równoległych linii spadkowych.

Sygnał kupna pojawia się po przebiciu górnej linii ograniczającej kanał (moment oznaczony zieloną strzałką). Aby uniknąć pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny do przełamanej linii. Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić pod poziomem ostatniego lokalnego minimum sprzed momentu wybicia.

Zmiany ceny dokonują się w ramach przedziału (kanału) zbudowanego z dwóch równoległych linii wzrostowych.

Sygnał sprzedaży pojawia się po przebiciu dolnej linii ograniczającej kanał (moment oznaczony lewą czerwoną strzałką). Aby uniknąć pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny do przełamanej linii (strzałka prawa). Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić nad poziomem ostatniego lokalnego maksimum sprzed momentu wybicia.

Zmiany ceny dokonują się w ramach dwóch linii spadkowych, które są zbieżne.

Sygnał kupna pojawia się po przebiciu górnej linii ograniczającej (moment oznaczony lewą zieloną strzałką). Aby uniknąć pułapki inwestor może poczekać na wybicie ponad ostatni lokalny szczyt (prawa zielona strzałka). Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić pod poziomem ostatniego lokalnego minimum sprzed momentu wybicia.

Zmiany ceny dokonują się w ramach dwóch linii rosnących, które są zbieżne.

Sygnał sprzedaży pojawia się po przebiciu dolnej linii ograniczającej (moment oznaczony czerwoną strzałką). Aby uniknąć pułapki inwestor może poczekać na wybicie pod ostatni lokalny dołek. Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić nad poziomem ostatniego lokalnego maksimum sprzed momentu wybicia.

Przerwa w przebiegu ceny. Sytuacja, w której minimum sesji znajduje się nad maksimum sesji z poprzedniego dnia – luka wzrostowa. Luka spadkowa to sytuacji, gdy maksimum sesji znajduje się pod minimum z poprzedniego dnia.

Pierwsza luka (luka startowa) po zmianie kierunku trendu jest potwierdzeniem tej zmiany. Druga luka w ramach tendencji (luka kontynuacji/ucieczki) jest potwierdzeniem panującego trendu. Trzecia luka (luka wyczerpania) oznacza możliwość końcowej fazy trendu. W tej fazie inwestor może poszukiwać sygnałów zmiany kierunku trendu.

Cena wykreśla dwa lokalne dołki na podobnym poziomie. Formacja pojawia się w pełni, gdy cena wychodzi nad poziom szczytu znajdującego się między tymi dwoma dołkami.

Sygnał kupna pojawia się w chwili wybicia ponad poziom szczytu znajdującego się między dołkami tworzącymi formację (moment oznaczony lewą zieloną strzałką). Inwestor może z kupnem poczekać na ruch powrotny (moment oznaczony prawą zieloną strzałką). Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić pod poziomem ostatniego lokalnego minimum sprzed momentu wybicia.

Cena wykreśla dwa lokalne szczyty na podobnym poziomie. Formacja pojawia się w pełni, gdy cena wychodzi pod poziom dołka znajdującego się między tymi dwoma szczytami.

Sygnał sprzedaży pojawia się w chwili wybicia pod poziom dołka znajdującego się między szczytami tworzącymi formację (moment oznaczony lewą czerwoną strzałką). Inwestor może ze sprzedażą poczekać na ruch powrotny (moment oznaczony prawą czerwoną strzałką). Zlecenie stop-loss inwestor powinien postawić nad poziomem ostatniego lokalnego maksimum sprzed momentu wybicia.

Poziom, na którym cena przynajmniej dwukrotnie zmieniła kierunek ruchu. Na wykresie widać dwa wcześniejsze lokalne dołki, które stały się odniesieniem dla poziomu oporu.

Sygnałem sprzedaży jest zmiana kierunku ruchu ceny ze wzrostowego na spadkowy na poziomie oporu (strzałka na wykresie). Zlecenie obronne inwestor powinien postawić nad poziomem oporu.

Przebicie poziomu oporu to okazja do kupna, ale pod warunkiem, że dojdzie do ruchu powrotnego i dotychczasowy poziom oporu zadziała jako wsparcie. Zlecenie stop loss inwestor powinien postawić pod poziomem ostatniego lokalnego minimum sprzed przebicia oporu.

Poziom, na którym cena przynajmniej dwukrotnie zmieniła kierunek ruchu. Na wykresie widać dwa wcześniejsze lokalne szczyty, które stały się odniesieniem dla poziomu wsparcia.

Sygnałem kupna jest zmiana kierunku ruchu ceny ze spadkowego na wzrostowy na poziomie wsparcia (strzałki na wykresie). Zlecenie obronne inwestor powinien postawić pod poziomem wsparcia.

Przebicie poziomu wsparcia to okazja do sprzedaży, ale pod warunkiem, że dojdzie do ruchu powrotnego i dotychczasowy poziom wsparcia zadziała jako opór. Zlecenie stop loss inwestor powinien postawić nad poziomem ostatniego lokalnego maksimum sprzed przebicia wsparcia.

Cena waha się w przedziale ograniczonym przez dwie linie poziome.

Sygnałem sprzedaży jest wybicie, czyli przekroczenie przez cenę linii ograniczającej formację od dołu (lewa strzałka na wykresie). Sygnałem kupna jest wyjście ceny nad górną linię ograniczającą. Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny (prawa strzałka na wykresie)

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem sprzed momentu wybicia w dół lub pod poziomem ostatniego lokalnego minimum w przypadku wybicia w górę.

Formacja zmiany kierunku trendu z wzrostowego na spadkowy. Formację tworzą trzy lokalne szczyty, z których środkowy (G - głowa) leży nieco wyżej od szczytów bocznych (R - ramiona), a dołki między nimi znajdują się na podobnym poziomie i tworzą wsparcie – linię szyi.

Sygnałem sprzedaży jest przebicie linii (lewa strzałka na wykresie). Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny (prawa strzałka na wykresie)

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad szczytem prawego ramienia.

Formacja zmiany kierunku trendu ze spadkowego na wzrostowy. Formację tworzą trzy lokalne dołki, z których środkowy (G - głowa) leży nieco niżej od dołków bocznych (R - ramiona), a szczyty między nimi znajdują się na podobnym poziomie i tworzą opór – linię szyi.

Sygnałem kupna jest przebicie linii szyi (lewa strzałka na wykresie). Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny (prawa strzałka na wykresie)

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się pod dołkiem prawego ramienia.

Formacja zmiany kierunku trendu ze spadkowego na wzrostowy. Spadek ceny zwalnia, by po krótkiej stabilizacji cena łagodnie zaczęła rosnąć. Cała formacja rozciąga się w czasie. W chwili przyspieszenia wzrostu ceny powinien rosnąć obrót.

Sygnałem kupna moment wyraźnego przyspieszenia wzrostu ceny (zaznaczony na wykresie strzałką) poparty wzrostem obrotu.

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się pod ostatnim lokalnym dołkiem.

Formacja zmiany kierunku trendu z wzrostowego na spadkowy. Wzrost ceny zwalnia, by po krótkiej stabilizacji cena łagodnie zaczęła spadać. Cała formacja rozciąga się w czasie. W chwili przyspieszenia spadku ceny powinien rosnąć obrót.

Sygnałem sprzedaży moment wyraźnego przyspieszenia spadku ceny (zaznaczony na wykresie strzałką) poparty wzrostem obrotu.

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem.

Cena przez dłuższy czas waha się w dość wyraźnie określnym przedziale. Od góry i od dołu przedział ograniczony jest liniami poziomymi tworzącymi wsparcie i opór.

Sygnałem sprzedaży jest wybicie, czyli przekroczenie przez cenę górnej linii ograniczającej formację od dołu (strzałka na wykresie). Sygnałem kupna jest wyjście ceny nad górną linię ograniczającą. Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny (druga strzałka).

Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem sprzed momentu wybicia w dół lub pod poziomem ostatniego lokalnego minimum w przypadku wybicia w górę.

Cena przez dłuższy czas spada. Kolejne lokalne szczyty i lokalne dołki znajdują się na coraz niższych poziomach. Trend wyznacza lina oparta o przynajmniej dwa lokalne szczyty.

Sygnałem kupna jest przebicie linii trendu spadkowego. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się pod ostatnim lokalnym dołkiem.

Sygnałem sprzedaży jest odbicie ceny od linii trendu. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad poziomem lokalnego maksimum sprzed odbicia.

Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny.

Cena przez dłuższy czas rośnie. Kolejne lokalne szczyty i lokalne dołki znajdują się na coraz wyższych poziomach. Trend wyznacza lina oparta o przynajmniej dwa lokalne dołki.

Sygnałem sprzedaży jest przebicie linii trendu wzrostowego. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem.

Sygnałem kupna jest odbicie ceny od linii trendu. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się pod poziomem lokalnego minimum sprzed odbicia.

Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny.

Forma konsolidacji - wahania ceny ograniczają dwie zbieżne linie. W trakcie tworzenia obrót maleje, a w chwili wybicia rośnie.

Sygnał sprzedaży to moment przebicia przez cenę dolnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem.

Sygnałem kupna jest przebicie przez cenę górnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss inwestor powinien ustawić pod ostatnim lokalnym minimum.

Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny.

Forma konsolidacji - wahania ceny ograniczają dwie zbieżne linie. Jedna z linii, górna lub dolna, jest pozioma. W trakcie tworzenia obrót maleje, a w chwili wybicia rośnie.

Sygnał sprzedaży to moment przebicia przez cenę dolnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem.

Sygnałem kupna jest przebicie przez cenę górnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss inwestor powinien ustawić pod ostatnim lokalnym minimum.

Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny.

Forma konsolidacji - wahania ceny ograniczają dwie linie, których nachylenie jest rozbieżne. W trakcie tworzenia obrót maleje, a w chwili wybicia rośnie.

Sygnał sprzedaży to moment przebicia przez cenę dolnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad ostatnim lokalnym szczytem.

Sygnałem kupna jest przebicie przez cenę górnego ograniczenia formacji. Poziom zlecenia stop-loss inwestor powinien ustawić pod ostatnim lokalnym minimum.

Dla uniknięcia pułapki inwestor może poczekać na ruch powrotny.

Formacja zmiany kierunku trendu. Trend dotychczasowy kończy się luką, a nowy trend również rozpoczyna się luką. Luki znajdują się na podobnym poziomie. W efekcie na wykresie świecowym fragment odstaje tworząc wrażenie „wyspy”.

Sygnał sprzedaży (przy zmianie trendu wzrostowego na spadkowy) to moment pojawienia się drugiej luki. Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się nad szczytem wyspy.

Sygnał kupna (przy zmianie trendu spadkowego na wzrostowy) to moment pojawienia się drugiej luki (zaznaczony strzałką na wykresie). Poziom zlecenia stop-loss powinien znajdować się pod dołkiem wyspy.

Do wyliczenia wskaźnika wykorzystuje się dane o cenach oraz dane o obrocie. Zadaniem wskaźnika jest próba określenia, czy na rynku dochodzi do akumulacji akcji (możliwość wzrostu ceny), czy też dystrybucji akcji (możliwość spadku ceny).

Ceny i linia wskaźnika powinny poruszać się w podobnym kierunku. Poszukiwane są okresy dywergencji między przebiegiem ceny i wskaźnikiem. Mogą one zwiastować zmianę kierunku trendu. Gdy cena rośnie, a linia wskaźnika spada, może to oznaczać fazę dystrybucji, a więc ryzyko spadku ceny. Gdy cena spada, a linia wskaźnika rośnie, może to sugerować akumulację i możliwość wzrostu ceny.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik zmienności. Jest to średnia wartość tzw. rzeczywistego zasięgu cen na sesjach. Bierzemy pod uwagę największy z trzech odcinków:

1. maksimum – minimum na sesji,
2. poprzednie zamknięcie – Minimum,
3. Maksimum – poprzednie zamknięcie.

ATR ma tendencję do wzrostu (rośnie zmienność) w okresach spadków (sytuacje oznaczone literą B) oraz w końcowych fazach trendów wzrostowych (sytuacje oznaczone literą A). Często korzysta się z ATR liczonego z 10 lub 14 sesji.

Nagły wzrost zmienności w ramach trendu wzrostowego może zwiastować jego zakończenie lub przynajmniej korektę (sytuacja oznaczona literą A). Warto wtedy poszukiwać sygnałów potwierdzających na innych wskaźnikach. Inwestorzy wykorzystują również ATR do wyliczania ryzyka i określania wielkości pozycji (większe ATR to większe ryzyko, a więc mniejsza pozycja).

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik składa się z dwóch elementów. Pierwszym jest średnia krocząca, wokół której waha się cena. Drugim elementem jest duet dwóch ograniczeń: górnego i dolnego, który wyliczamy jako dwukrotne odchylenie standardowe od średniej. Przyjmuje się tu założenie, że w 95% czasu, cena powinna przebywać między dolnym, a górnym ograniczeniem. Wynika to z ze statystycznej właściwości rozkładu normalnego.

W trakcie konsolidacji wyjście ponad górne ograniczenie wstęgi może być sygnałem zmiany kierunku ruchu na spadkowy (sygnał sprzedaży – strzałka spadkowa czerwona). Wyjście pod dolne ograniczenie może być sygnałem zmiany kierunku na wzrostowy (sygnał kupna – strzałka wzrostowa zielona). Gdy cena porusza się w wyraźnym trendzie, należy reagować jedynie na sygnały zgodne z kierunkiem trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik zalicza się do grupy oscylatorów. Pomaga w określaniu osiągnięcia przez rynek fazy wykupienia lub wyprzedania. Wskaźnik składa się z dwóch elementów. Pierwszym jest średnia krocząca, wokół której waha się cena. Drugim elementem jest duet dwóch ograniczeń: górnego i dolnego, który wyliczamy , jako dwukrotne odchylenie standardowe od średniej. Przyjmuje się tu założenie, że w 95%. czasu cena powinna przebywać między dolnym, a górnym ograniczeniem. Wynika to ze statystycznej właściwości rozkładu normalnego. Zmiany wartości oscylatora pokazują zachowanie ceny względem ograniczeń.

W trakcie konsolidacji wyjście ponad górne ograniczenie oscylatora (poziom 1) może być sygnałem zmiany kierunku ruchu na spadkowy (sygnał sprzedaży). Wyjście pod dolne ograniczenie (poziom 0) może być sygnałem zmiany kierunku na wzrostowy (sygnał kupna). Gdy cena porusza się w wyraźnym trendzie, należy reagować jedynie na sygnały zgodne z kierunkiem trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik CCI wylicza się bazując na tzw. kursie typowym (wylicza się go następująco:

(H+L+C)/3 gdzie: H-maksimum, L-minimum, C-cena zamknięcia) i odchyleniu kursu typowego (TP) od średniej tego kursu w stosunku do części uśrednionego odchylenia w zadanym okresie. Domyślnie dla interwału dziennego stosuje się 14 okresów.

W trakcie konsolidacji wyjście ponad górne ograniczenie oscylatora (poziom 100 lub 200) może oznaczać osiągnięcie fazy wykupienia. Powrót pod górne ograniczenie jest sygnałem sprzedaży (sygnał oznaczono czerwonymi strzałkami). Spadek wskaźnika pod dolne ograniczenie (poziom -100 lub -200) może oznaczać osiągnięcie fazy wyprzedania. Powrót wskaźnika nad dolne ograniczenie traktuje się jako sygnał kupna (sygnały oznaczono zielonymi strzałkami). Taki odczyt zachowania wskaźnika jest zasadny w trakcie konsolidacji. Gdy cena porusza się wyraźnie w określonym kierunku, to wtedy należy reagować tylko na sygnały zgodne z kierunkiem zmiany ceny (w czasie wzrostów ceny tylko na sygnały kupna na wskaźniku).

Innym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwaniem dywergencji (na wykresie takie sytuację zaznaczono liniami). Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład: kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Wskaźnik jest średnią kroczącą cen zamknięcia z zadanego okresu. Średnia jest ważona, przy czym większą wagę przydaje się najnowszym cenom, a mniejszą starszym. Dzięki temu średnia jest bardziej zbliżona do bieżących cen niż prosta (arytmetyczna) średnia krocząca.

Przecięcie od dołu linii wskaźnika przez cenę jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Innym sposobem wykorzystania średnich jest moment przecięcia dwóch średnich. Gdy krótsza (liczona z mniejszej liczby okresów) przebija od dołu dłuższą, to mamy sygnał kupna. Gdy krótsza średnia przebija dłuższą od góry, mamy sygnał sprzedaży. Układ ceny względem średniej określa aktualny kierunek trendu i może służyć jako filtr dla sygnałów płynących z oscylatorów.

Źródło: Platforma mInwestor

Zadaniem wskaźnika jest badanie siły popytu i podaży, co realizuje się poprzez uwzględnienie zarówno cen, jak i obrotu. Wskaźnik oscyluje wokół poziomu zero. Wartości dodatnie sugerują przewagę popytu, a ujemne przewagę podaży.

Przecięcie od dołu poziomu zerowego przez linię wskaźnika jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży. Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik mierzy różnicę między poziomem bieżącej ceny zamknięcia, a poziomem ceny zamknięcia sprzed zadanego okresu. Różnica podawana jest w wartościach bezwzględnych. Wskaźnik ma podobną budowę do wskaźnika ROC, z tym że ten drugi podaje wartości procentowe.

Przecięcie od dołu poziomu zerowego przez linię wskaźnika jest sygnałem kupna (strzałka zielona na wykresie), a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży (strzałka czerwona). Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży. Innym sposobem wykorzystania wskaźnika jest dodanie do niego linii sygnału (średniej ze wskaźnika). Przebicie linii sygnału przez wskaźnik jest wtedy momentem generowania sygnału: przecięcie od dołu to sygnał kupna, a przecięcie od góry to sygnał sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Konstrukcja wskaźnika zbliżona jest do RSI, ale w obliczaniu jego wartości bierze się pod uwagę również obrót. Wskaźnik ma za zadanie mierzyć napływ i odpływ kapitału. Wartości wskaźnika oscylują w przedziale 0-100. Wartości powyżej 80 sygnalizują stan wykupienia, a poniżej 20 stan wyprzedania rynku.

Przecięcie od dołu poziomu 20 przez linię wskaźnika jest sygnałem kupna (strzałki zielone na wykresie), a przecięcie od góry poziomu 80 sygnałem sprzedaży (strzałki czerwone). Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży.

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwaniem dywergencji (na wykresie oznaczono te miejsca liniami). Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik oparty o zmiany dwóch średnich wykładniczych. Mierzy odległość między średnią krótszą, a średnią dłuższą. Proponowane parametry to 12 i 26 okresów (domyślnie dni). Wartości wskaźnika oscylują wokół wartości zerowej.

Sygnałem kupna jest wyjście ponad zero, a sygnałem sprzedaży spadek poniżej zera.

Źródło: Platforma mInwestor

Można wykorzystywać linię sygnału, która zwykle jest średnią linii wskaźnika z 9 okresów. Przebicie od dołu linii średniej przez linię wskaźnika uznaje się za sygnał kupna. Istotne jest, by ten sygnał pojawił się w strefie wartości ujemnych. Przebicie linii sygnału od góry przez linię wskaźnika jest sygnałem sprzedaży. Ważne, by pojawił się on w strefie wartości dodatnich.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu. Dywergencji na MACD poszukuje się na histogramie (słupki w środkowej części wykresu wskaźnika obrazujące odległość linii wskaźnika od linii sygnału).

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik służy najczęściej do określania momentów zamknięcia otwartej pozycji. W trakcie trendu wzrostowego jego wartość podąża za rosnącą ceną. Znajduje się nieco poniżej ceny i sukcesywnie zmniejsza odległość od niej. W trakcie trendu spadkowego znajduje się nad bieżącą ceną i podąża wraz z jej spadkiem zmniejszając odległość od ceny.

Przebicie poziomu wskaźnika jest sygnałem zamknięcia bieżącej pozycji. W takiej sytuacji wskaźnik ustawia się nad ostatnim lokalnym szczytem lub pod ostatnim lokalnym dołkiem.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik mierzy różnicę między poziomem bieżącej ceny zamknięcia, a poziomem ceny zamknięcia sprzed zadanego okresu. Różnica podawana jest w wartościach procentowych. Wskaźnik ma podobną budowę do wskaźnika Momentum, z tym że ten drugi podaje wartości nominalne.

Przecięcie od dołu poziomu zerowego przez linię wskaźnika jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży. Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna (przykład na wykresie poniżej). W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży. Innym sposobem wykorzystania wskaźnika jest dodanie do niego linii sygnału (średniej ze wskaźnika). Przebicie linii sygnału przez wskaźnik jest wtedy momentem generowania sygnału: przecięcie od dołu to sygnał kupna, a przecięcie od góry to sygnał sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik porównuje ruchy zwyżkujące i zniżkujące cen zamknięcia w danym okresie. Wartości wskaźnika oscylują w przedziale 0-100. Wartości powyżej 70 sygnalizują stan wykupienia, a poniżej 30 stan wyprzedania rynku.

Przecięcie od dołu poziomu 30 przez linię wskaźnika jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry poziomu 70 sygnałem sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik jest arytmetyczną średnią kroczącą cen zamknięcia z zadanego okresu. Jest to jeden z najpopularniejszych wskaźników analizy technicznej.

Przecięcie od dołu linii wskaźnika przez cenę jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Innym sposobem wykorzystania średnich jest moment przecięcia dwóch średnich. Gdy krótsza (liczona z mniejszej liczby okresów) przebija od dołu dłuższą, to mamy sygnał kupna. Gdy krótsza średnia przebija dłuższą od góry, mamy sygnał sprzedaży. Układ ceny względem średniej określa aktualny kierunek trendu i może służyć jako filtr dla sygnałów płynących z oscylatorów.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik Billa Williamsa Alligator wykorzystuje trzy wygładzone średnie kroczące: Szczęka, zęby i pysk. Szczęka aligatora to niebieska linia, będąca średnią z 13 okresów. Linia jest wygładzona i przesunięta o 8 okresów do przodu. Zęby aligatora to czerwona linia średniej z 8 okresów. Linia jest wygładzana i przesunięta o 5 okresów. Pysk aligatora to linia zielona. To średnia z 5 okresów i wygładzona i przesunięta o 3 okresy. Zadaniem wskaźnika jest sugestia kierunku trendu.

Przecięcie od dołu linii wskaźnika przez cenę jest sygnałem kupna, a przecięcie od góry sygnałem sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik jest obliczany jako poziom ceny w przedziale od minimum do maksimum ceny z ostatniego (oznaczonego liczbowo) okresu. Wartość wskaźnika waha się w przedziale między 0 (cena bieżąca jest równa minimum badanego okresu), a 100 (cena bieżąca jest maksimum badanego okresu.

Osiągnięcie przez wskaźnik poziomu powyżej 80 oznacza fazę wykupienia, a poziomu poniżej 20 fazę wyprzedania. Przebicie od dołu poziomu 20 jest uznawane za sygnał kupna, a od góry poziomu 80 jako sygnał sprzedaży. Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik jest w swojej konstrukcji podobny do Oscylatora Stochastycznego. Wartość wskaźnika waha się w przedziale między 0, a 100.

Osiągnięcie przez wskaźnik poziomu powyżej 80 oznacza fazę wykupienia, a poziomu poniżej 20 fazę wyprzedania. Przebicie od dołu poziomu 20 jest uznawane za sygnał kupna, a od góry poziomu 80 jako sygnał sprzedaży. Warto by te sygnały były filtrowane przez zachowanie ceny względem średniej kroczącej wyznaczającej kierunek trendu. W sytuacji trendu wzrostowego należałoby reagować jedynie na sygnały kupna. W przypadku trendu spadkowego, tylko na sygnały sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik jest miarą momentum. Wskaźnik oblicza się jako zmianę jednookresową potrójnie wygładzonych średnimi wykładniczymi zmian cen. Gdy wartość wskaźnika jest dodatnia to momentum jest pozytywne, a gdy jest ujemna, to momentum jest negatywne. Oparcie wyliczenia na trzech średnich powoduje, że wskaźnik generuje sygnały opóźnione.

Przebicie od dołu poziomu zerowego jest uznawane za sygnał kupna, a przebicie poziomu zerowego od góry to sygnał sprzedaży. Przy generowaniu sygnałów korzysta się również z linii sygnalnej będącej średnią wskaźnika. Przebicie linii sygnalnej przez wskaźnik od dołu jest sygnałem kupna. Warunkiem jest pojawienie się sygnału w strefie wartości ujemnych. Przebicie linii sygnału przez wskaźnik od góry jest sygnałem sprzedaży, o ile sygnał pojawia się w strefie wartości dodatnich.

Źródło: Platforma mInwestor

Kolejnym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

Wskaźnik składa się z dwóch elementów. Pierwszym jest średnia krocząca, wokół której waha się cena. Drugim elementem jest duet dwóch ograniczeń: górnego i dolnego, który jest wyliczany jako oznaczona w procentach odległość od średniej. Przyjmuje się tu założenie, że większość wahań ceny powinna mieć miejsca wewnątrz koperty. Szczególne znaczenie nabierają momenty jej opuszczenia.

W braku wyraźnego trendu wyjście ponad górne ograniczenie wstęgi może być sygnałem zmiany kierunku ruchu na spadkowy (sygnał sprzedaży – strzałka spadkowa czerwona). Wyjście pod dolne ograniczenie może być sygnałem zmiany kierunku na wzrostowy (sygnał kupna – strzałka wzrostowa zielona). Gdy cena porusza się w wyraźnym trendzie, należy reagować jedynie na sygnały zgodne z kierunkiem trendu.

Źródło: Platforma mInwestor

W przypadku wąskiej konsolidacji wyjście ponad górne ograniczenie może być sygnałem przyspieszenia wzrostu i sygnałem kupna. Wyjście pod dolne ograniczenie może być przyspieszeniem spadków i sygnałem sprzedaży.

Źródło: Platforma mInwestor

Linia wskaźnika to skumulowana wartość obrotu przy czym przy obliczaniu wskaźnika zakłada się, że obrót sesji wzrostowych ma wartość dodatnią, a obrót sesji spadkowych ma wartość ujemną. Zmiany wskaźnika mają wyprzedzać zmiany ceny, gdyż sygnalizują ruch kapitału. Jest on wykorzystywany jako element zespołu wskaźników. Potwierdza sygnały z innych źródeł.

Głównym sposobem wykorzystania wskaźnika jest poszukiwanie dywergencji. Dywergencja to sytuacja, w której przebieg wskaźnika nie potwierdza kierunku zmian cen. Na przykład kolejny dołek ceny nie jest potwierdzony przez kolejny dołek wskaźnika lub kolejny szczyt ceny nie jest potwierdzony przez kolejny szczyt wskaźnika. Pojawienie się dywergencji może zwiastować zmianę kierunku dotychczasowego trendu.

Źródło: Platforma mInwestor